DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół sieciowy, który automatycznie przydziela urządzeniom w sieci parametry konfiguracyjne potrzebne do komunikacji.
Najczęściej DHCP używa się do:
- Przydzielania adresów IP (np. komputerowi, telefonowi, drukarce w sieci LAN).
- Podawania maski podsieci.
- Podawania bramy domyślnej (gateway) – czyli adresu routera.
- Konfiguracji serwerów DNS i innych parametrów sieciowych.
Ale nie tylko, za pomocą DHCP można też przekazać inne informacje np.:
- Option 42 – NTP Servers => Adresy serwerów czasu (NTP).
- Option 66 – TFTP Server Name => Adres serwera TFTP (często używany w telefonach VoIP do pobierania konfiguracji).
- Option 82 – DHCP Relay Agent Information => Informacje dodawane przez relay, aby serwer DHCP wiedział, z której podsieci pochodzi żądanie.
- Option 43 – Vendor Specific Information => Używana przez wielu producentów (np. Cisco, Aruba, Fortinet), tej opcji serwer DHCP zwraca informacje specyficzne dla danego producenta, np. adres IP kontrolera WLAN (WLC), z którym AP ma się połączyć.
DHCP działa w modelu klient-serwer:
- Urządzenie (klient) wysyła zapytanie o konfigurację (broadcast DHCP Discover).
- Serwer DHCP odpowiada propozycją (DHCP Offer).
- Klient wybiera jedną ofertę (DHCP Request).
- Serwer potwierdza przydzielenie (DHCP Acknowledgement).