SPB (Shortest Path Bridging) — to nowoczesny protokół sieciowy warstwy 2 (Ethernet), zdefiniowany w standardzie IEEE 802.1aq, zaprojektowany w celu zastąpienia tradycyjnego Spanning Tree Protocol (STP) i rozwiązania jego ograniczeń — dokładnie tak jak TRILL, ale w ramach standardów IEEE.
SPB umożliwia przesyłanie ramek Ethernet najkrótszą ścieżką (Shortest Path) w sieci bez konieczności blokowania łączy, co pozwala w pełni wykorzystać dostępną przepustowość i zapewnia szybką konwergencję po awarii.
SPB bazuje na IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) — protokole routingu link-state, który rozgłasza topologię sieci pomiędzy przełącznikami (nazywanymi w tym kontekście SPB nodes lub SPB bridges). W skrócie:
- Każdy węzeł SPB poznaje pełną topologię sieci.
- Oblicza najkrótsze ścieżki (SPF – Shortest Path First) do wszystkich innych węzłów.
- Przesyła ramki Ethernet po optymalnych trasach, zamiast korzystać z drzew rozpinających jak w STP.